مسجد جامع امام حسین(ع) شهر اندیشه

فواید صلوات را در ظاهر دانسته ای و بدان رسیده ای اما فواید آن را در باطن که در نهایت صعوبت و دشواری است، عقل می خواهد تا بدانی،چشم بصیرت تا ببینی، دلی پاک تا یقین نمائی.

فایده اوّل:امام صادق(ع) می فرمایند:«هر کس ده مرتبه صلوات بفرستد حق تعالی صد مرتبه بر او صلوات می فرستد» و فرموده اند:«هر کس ده مرتبه صلوات بفرستد خدا و ملائکه هزار بار بر او صلوات می فرستد و هر که حق بر او هزار صلوات بفرستد هرگز او را به آتش،عذاب نخواهد کرد و در مقابل هر صلوات ده حسنه به او عطا می فرمایند و هر کس ده مرتبه صلوات بفرستد حق تعالی ده صلوات بر او می فرستد و ده گناه او را می آمرزد و ده درجه او را بلند می گرداند و از اهل بهشت خواهد شد».4

فایده دوم:سزاوارترین و نزدیک ترین مردم در روز قیامت به رسول خدا(ص) کسی است که در دنیا بر آن حضرت بیشتر صلوات فرستاده باشد.5

فایده سوم:رسول خدا(ص)به علی مرتضی (ع) می فرماید:«هرکس بر من صلوات بفرستد شفاعت من برای او واجب می شود».6

فایده چهارم:حضرت رضا(ع) فرموده اند:«صلوات فرستادن نزد خدا برابراست با تسبیح و تهلیل و تکبیر».7

فایده پنجم:حضرت علی بن موسی الرّضا(ع) می فرماید:«هر کس قادر بر کفاره گناهان نباشد صلوات بسیار بفرستد که صلوات بر محمّد و آل محمّد(ص) گناهان را می ریزاند».8

فایده ششم:امیرالمؤمنین علی(ع) می فرمایند:«صلوات فرستادن در محو کردن گناهان شدیدتر است از فرو نشاندن آب، آتش را».9

فایده هفتم:صلوات فرستادن در روز قیامت به صورت نوری در آمده در سر،طرف راست،طرف چپ و بالا، و جمیع اعضاء آدمی دیده می شود.10

فایده هشتم:هر که بگوید:«اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد(ص) خدا به او ثواب هفتاد و دو شهید عنایت می فرماید».

فایده نهم:سنگین ترین چیز در یوم الحشر(روز قیامت) صلوات است و صلوات، قبر را نورانی می کند.11

فایده دهم:فرستنده صلوات داخل آتش جهنّم نمی شود.

فایده یازدهم:برای فرستنده صلوات تلخی مرگ و هول و عطش روز قیامت نیست.

4.اصول کافی معرب،ص 493.

5.جامع الاخبار، ص 67.

6.همان.

7.عیون الاخبار، ج 1، ص 294.

8.جامع الاخبار،فصل 28.

9.ثواب الاعمال، ص 184.

10.جامع الاخبار، ص 68.

11. قرب الاسناد، ص 12.

حضرت امام علی سلام الله علیه فرمود:

بدترین شما کسانی هستند که سخن چینی می کنند و میان دوستان جدایی می افکنند و برای افراد پاکدامن، عیب جویی می کنند.

منبع: اصول کافی٬جلد٢،صفحه ٣۶۹